Суббота. Matutinae (Утреня)
 

LIBER PSALMORUM 3

1 psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui.

2 Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me

3 multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius; diapsalma

4 tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum

5 voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo

6 ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me

7 non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus

8 quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti

9 Domini est salus et super populum tuum benedictio tua.

LIBER PSALMORUM 94

1 laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro

2 praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei

3 quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

4 quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt

5 quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt

6 venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos

7 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius

8 hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra

9 sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea

10 quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde

11 et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam.

LIBER PSALMORUM 101

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam

2 Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat

3 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me

4 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt

5 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

6 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

7 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio

8 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto

9 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant

10 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam

11 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me

12 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui

13 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem

14 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus

15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur

16 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam

17 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua

18 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum

19 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum

20 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit

21 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum

22 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem

23 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino

24 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi

25 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui

26 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli

27 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur

28 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient

29 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur

LIBER PSALMORUM 102

1 ipsi David benedic anima mea Domino et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius

2 benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius

3 qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis qui sanat omnes infirmitates tuas

4 qui redimit de interitu vitam tuam qui coronat te in misericordia et miserationibus

5 qui replet in bonis desiderium tuum renovabitur ut aquilae iuventus tua

6 faciens misericordias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus

7 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel voluntates suas

8 miserator et misericors Dominus longanimis et multum misericors

9 non in perpetuum irascetur neque in aeternum comminabitur

10 non secundum peccata nostra fecit nobis nec secundum iniustitias nostras retribuit nobis

11 quoniam secundum altitudinem caeli a terra corroboravit misericordiam suam super timentes se

12 quantum distat ortus ab occidente longe fecit a nobis iniquitates nostras

13 quomodo miseretur pater filiorum misertus est Dominus timentibus se

14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum recordatus est quoniam pulvis sumus

15 homo sicut faenum dies eius tamquam flos agri sic efflorebit

16 quoniam spiritus pertransivit in illo et non subsistet et non cognoscet amplius locum suum

17 misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum et iustitia illius in filios filiorum

18 his qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea

19 Dominus in caelo paravit sedem suam et regnum ipsius omnibus dominabitur

20 benedicite Domino angeli eius potentes virtute facientes verbum illius ad audiendam vocem sermonum eius

21 benedicite Domino omnes virtutes eius ministri eius qui facitis voluntatem eius

22 benedicite Domino omnia opera eius in omni loco dominationis ipsius benedic anima mea Domino

LIBER PSALMORUM 103

1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti

2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem

3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum

4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem

5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi

6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae

7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis

9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram

10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae

11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua

12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem

13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra

14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra

15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat

16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit

17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum

18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis

19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum

20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae

21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi

22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur

23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum

24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

25 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis

26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei

27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore

28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate

29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae

31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis

32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant

33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum

34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino

35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino

LIBER PSALMORUM 104

1 alleluia confitemini Domino et invocate nomen eius adnuntiate inter gentes opera eius

2 cantate ei et psallite ei narrate omnia mirabilia eius

3 laudamini in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum

4 quaerite Dominum et confirmamini quaerite faciem eius semper

5 mementote mirabilium eius quae fecit prodigia eius et iudicia oris eius

6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius

7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius

8 memor fuit in saeculum testamenti sui verbi quod mandavit in mille generationes

9 quod disposuit ad Abraham et iuramenti sui ad Isaac

10 et statuit illud Iacob in praeceptum et Israhel in testamentum aeternum

11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae

12 cum essent numero breves paucissimos et incolas eius

13 et pertransierunt de gente in gentem et de regno ad populum alterum

14 non reliquit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges

15 nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari

16 et vocavit famem super terram omne firmamentum panis contrivit

17 misit ante eos virum in servum venundatus est Ioseph

18 humiliaverunt in conpedibus pedes eius ferrum pertransiit anima eius

19 donec veniret verbum eius eloquium Domini inflammavit eum

20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit eum

21 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae

22 ut erudiret principes eius sicut semet ipsum et senes eius prudentiam doceret

23 et intravit Israhel in Aegyptum et Iacob accola fuit in terra Cham

24 et auxit populum eius vehementer et firmavit eum super inimicos eius

25 convertit cor eorum ut odirent populum eius ut dolum facerent in servos eius

26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit ipsum

27 posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham

28 misit tenebras et obscuravit et non exacerbavit sermones suos

29 convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum

30 dedit terra eorum ranas in penetrabilibus regum ipsorum

31 dixit et venit cynomia et scinifes in omnibus finibus eorum

32 posuit pluvias eorum grandinem ignem conburentem in terra ipsorum

33 et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum

34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus

35 et comedit omne faenum in terra eorum et comedit omnem fructum terrae eorum

36 et percussit omne primogenitum in terra eorum primitias omnis laboris eorum

37 et eduxit eos in argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus

38 laetata est Aegyptus in profectione eorum quia incubuit timor eorum super eos

39 expandit nubem in protectionem eorum et ignem ut luceret eis per noctem

40 petierunt et venit coturnix et panem caeli saturavit eos

41 disrupit petram et fluxerunt aquae abierunt in sicco flumina

42 quoniam memor fuit verbi sancti sui quod habuit ad Abraham puerum suum

43 et eduxit populum suum in exultatione et; electos suos in laetitia

44 et dedit illis regiones gentium et labores populorum possederunt

45 ut custodiant iustificationes eius et legem eius requirant

LIBER PSALMORUM 105

1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

2 quis loquetur potentias Domini auditas faciet omnes laudes eius

3 beati qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore

4 memento nostri Domine in beneplacito populi tui visita nos in salutari tuo

5 ad videndum in bonitate electorum tuorum ad laetandum in laetitia gentis tuae et lauderis cum hereditate tua

6 peccavimus cum patribus nostris iniuste egimus iniquitatem fecimus

7 patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua non fuerunt memores multitudinis misericordiae tuae et inritaverunt ascendentes in mare mare; Rubrum

8 et salvavit eos propter nomen suum ut notam faceret potentiam suam

9 et increpuit mare Rubrum et exsiccatum est et deduxit eos in abyssis sicut in deserto

10 et salvavit eos de manu odientium et redemit eos de manu inimici

11 et operuit aqua tribulantes eos unus ex eis non remansit

12 et crediderunt in verbis eius et laudaverunt laudem eius

13 cito fecerunt obliti sunt operum eius non sustinuerunt consilium eius

14 et concupierunt concupiscentiam in deserto et temptaverunt Deum in inaquoso

15 et dedit eis petitionem ipsorum et misit saturitatem in anima eorum

16 et inritaverunt Mosen in castris Aaron sanctum Domini

17 aperta est terra et degluttivit Dathan et operuit super congregationem Abiron

18 et exarsit ignis in synagoga eorum flamma conbusit peccatores

19 et fecerunt vitulum in Choreb et adoraverunt sculptile

20 et mutaverunt gloriam suam in similitudine vituli comedentis faenum

21 obliti sunt Deum qui salvavit eos qui fecit magnalia in Aegypto

22 mirabilia in terra Cham terribilia in mari Rubro

23 et dixit ut disperderet eos si non Moses electus eius stetisset in confractione in conspectu eius ut averteret iram eius ne disperderet eos

24 et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem non crediderunt verbo eius

25 et murmurabant in tabernaculis suis non exaudierunt vocem Domini

26 et elevavit manum suam super eos ut prosterneret eos in deserto

27 et ut deiceret semen eorum in nationibus et dispergeret eos in regionibus

28 et initiati sunt Beelphegor et comederunt sacrificia mortuorum

29 et inritaverunt eum in adinventionibus suis et multiplicata est in eis ruina

30 et stetit Finees et placavit et cessavit quassatio

31 et reputatum est ei in iustitiam in generatione et generationem usque in sempiternum

32 et inritaverunt ad aquam Contradictionis et vexatus est Moses propter eos

33 quia exacerbaverunt spiritum eius et distinxit in labiis suis

34 non disperdiderunt gentes quas dixit Dominus illis

35 et commixti sunt inter gentes et didicerunt opera eorum

36 et servierunt sculptilibus eorum et factum est illis in scandalum

37 et immolaverunt filios suos et filias suas daemoniis

38 et effuderunt sanguinem innocentem sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum; quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan et interfecta est terra in sanguinibus

39 et contaminata est in operibus eorum et fornicati sunt in adinventionibus suis

40 et iratus est furore Dominus in populo suo et abominatus est hereditatem suam

41 et tradidit eos in manus gentium et dominati sunt eorum qui oderant eos

42 et tribulaverunt eos inimici eorum et humiliati sunt sub manibus eorum

43 saepe liberavit eos ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo et humiliati sunt in iniquitatibus suis

44 et vidit cum tribularentur et audiret orationem eorum

45 et memor fuit testamenti sui et paenituit eum secundum multitudinem misericordiae suae

46 et dedit eos in misericordias in conspectu omnium qui ceperant eos

47 salvos fac nos Domine Deus noster et congrega nos de nationibus ut confiteamur nomini tuo sancto et gloriemur in laude tua

48 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et usque in saeculum et dicet omnis populus fiat fiat

LIBER PSALMORUM 106

1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

2 dicant qui redempti sunt a Domino quos redemit de manu inimici de regionibus congregavit eos

3 a solis ortu et occasu et ab aquilone et mari

4 erraverunt in solitudine in inaquoso viam civitatis habitaculi non invenerunt

5 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis defecit

6 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eripuit eos

7 et deduxit eos in viam rectam ut irent in civitatem habitationis

8 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

9 quia satiavit animam inanem et animam esurientem satiavit bonis

10 sedentes in tenebris et umbra mortis vinctos in mendicitate et ferro

11 quia exacerbaverunt eloquia Dei et consilium Altissimi inritaverunt

12 et humiliatum est in laboribus cor eorum infirmati sunt nec fuit qui adiuvaret

13 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos

14 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum disrupit

15 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit

17 suscepit eos de via iniquitatis eorum propter iniustitias enim suas humiliati sunt

18 omnem escam abominata est anima eorum et adpropinquaverunt usque ad portas mortis

19 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos

20 misit verbum suum et sanavit eos et eripuit eos de interitionibus eorum

21 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

22 et sacrificent sacrificium laudis et adnuntient opera eius in exultatione

23 qui descendunt mare in navibus facientes operationem in aquis multis

24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo

25 dixit et stetit spiritus procellae et exaltati sunt fluctus eius

26 ascendunt usque ad caelos et descendunt usque ad abyssos anima eorum in malis tabescebat

27 turbati sunt et moti sunt sicut ebrius et omnis sapientia eorum devorata est

28 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eduxit eos

29 et statuit procellam eius; in auram et siluerunt fluctus eius

30 et laetati sunt quia siluerunt et deduxit eos in portum voluntatis eorum

31 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

32 exaltent eum in ecclesia plebis et in cathedra seniorum laudent eum

33 posuit flumina in desertum et exitus aquarum in sitim

34 terram fructiferam in salsuginem a malitia inhabitantium in ea

35 posuit desertum in stagna aquarum et terram sine aqua in exitus aquarum

36 et conlocavit illic esurientes et constituerunt civitatem habitationis

37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas et fecerunt fructum nativitatis

38 et benedixit eis et multiplicati sunt nimis et iumenta eorum non minoravit

39 et pauci facti sunt et vexati sunt a tribulatione malorum et dolore

40 effusa est contemptio super principes et errare fecit eos in invio et non in via

41 et adiuvit pauperem de inopia et posuit sicut oves familias

42 videbunt recti et laetabuntur et omnis iniquitas oppilabit os suum

43 quis sapiens et custodiet haec et intellegent misericordias Domini

LIBER PSALMORUM 107

1 canticum psalmi David

2 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam in gloria mea

3 exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo

4 confitebor tibi in populis Domine et psallam tibi in nationibus

5 quia magna super caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua

6 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua

7 ut liberentur dilecti tui salvum fac dextera tua et exaudi me

8 Deus locutus est in sancto suo exaltabor et dividam Sicima et convallem tabernaculorum dimetiar

9 meus est Galaad et meus est Manasse et Effraim susceptio capitis mei Iuda rex meus

10 Moab lebes spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae amici facti sunt

11 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam

12 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non exibis Deus in virtutibus nostris

13 da nobis auxilium de tribulatione quia vana salus hominis

14 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros

LIBER PSALMORUM 108

1 in finem David psalmus

2 Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est

3 locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis

4 pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam

5 et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea

6 constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius

7 cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum

8 fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter

9 fiant filii eius orfani et uxor eius vidua

10 nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis

11 scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius

12 non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius

13 fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius

14 in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur

15 fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum

16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam

17 et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare

18 et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius

19 fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur

20 hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam

21 et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me

22 quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me

23 sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae

24 genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum

25 et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua

26 adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam

27 et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam

28 maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur

29 induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua

30 confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum

31 quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam

ПСАЛОМ 3

1 Псалом Давида, когда он бежал от Авессалома, сына своего.

2 Господи! как умножились враги мои! Многие восстают на меня

3 многие говорят душе моей: "нет ему спасения в Боге".

4 Но Ты, Господи, щит предо мною, слава моя, и Ты возносишь голову мою.

5 Гласом моим взываю к Господу, и Он слышит меня со святой горы Своей.

6 Ложусь я, сплю и встаю, ибо Господь защищает меня.

7 Не убоюсь тем народа, которые со всех сторон ополчились на меня.

8 Восстань, Господи! спаси меня, Боже мой! ибо Ты поражаешь в ланиту всех врагов моих; сокрушаешь зубы нечестивых.

9 От Господа спасение. Над народом Твоим благословение Твое.

ПСАЛОМ 94

[Хвалебная песнь Давида.]

1 Приидите, воспоем Господу, воскликнем <Богу>, твердыне спасения нашего;

2 предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

3 ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

4 В Его руке глубины земли, и вершины гор - Его же;

5 Его - море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

6 Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

7 ибо Он есть Бог наш, и мы - народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

8 "не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

9 где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

10 Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

11 и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой".

ПСАЛОМ 101

1 Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою.

2 Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.

3 Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони ко мне ухо Твое; в день, [когда] воззову [к Тебе], скоро услышь меня;

4 ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;

5 сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;

6 от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.

7 Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;

8 не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.

9 Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.

10 Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,

11 от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.

12 Дни мои - как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.

13 Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.

14 Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, - ибо пришло время;

15 ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.

16 И убоятся народы имени Господня, и все цари земные - славы Твоей.

17 Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;

18 призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.

19 Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущее восхвалит Господа,

20 ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрел Господь на землю,

21 чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,

22 дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его - в Иерусалиме,

23 когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.

24 Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.

25 Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твои лета в роды родов.

26 В начале Ты, [Господи,] основал землю, и небеса - дело Твоих рук;

27 они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и, как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;

28 но Ты - тот же, и лета Твои не кончатся.

29 Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.

ПСАЛОМ 102

Псалом Давида.

1 Благослови, душа моя, Господа, и вся внутренность моя - святое имя Его.

2 Благослови, душа моя, Господа и не забывай всех благодеяний Его.

3 Он прощает все беззакония твои, исцеляет все недуги твои;

4 избавляет от могилы жизнь твою, венчает тебя милостью и щедротами;

5 насыщает благами желание твое: обновляется, подобно орлу, юность твоя.

6 Господь творит правду и суд всем обиженным.

7 Он показал пути Свои Моисею, сынам Израилевым - дела Свои.

8 Щедр и милостив Господь, долготерпелив и многомилостив:

9 не до конца гневается, и не вовек негодует.

10 Не по беззакониям нашим сотворил нам, и не по грехам нашим воздал нам:

11 ибо как высоко небо над землею, так велика милость [Господа] к боящимся Его;

12 как далеко восток от запада, так удалил Он от нас беззакония наши;

13 как отец милует сынов, так милует Господь боящихся Его.

14 Ибо Он знает состав наш, помнит, что мы - персть.

15 Дни человека - как трава; как цвет полевой, так он цветет.

16 Пройдет над ним ветер, и нет его, и место его уже не узнает его.

17 Милость же Господня от века и до века к боящимся Его,

18 и правда Его на сынах сынов, хранящих завет Его и помнящих заповеди Его, чтобы исполнять их.

19 Господь на небесах поставил престол Свой, и царство Его всем обладает.

20 Благословите Господа, <все> Ангелы Его, крепкие силою, исполняющие слово Его, повинуясь гласу слова Его;

21 благословите Господа, все воинства Его, служители Его, исполняющие волю Его;

22 благословите Господа, все дела Его, во всех местах владычества Его. Благослови, душа моя, Господа!

ПСАЛОМ 103

[Псалом Давида о сотворении мира.]

1 Благослови, душа моя, Господа! Господи, Боже мой! Ты дивно велик, Ты облечен славою и величием;

2 Ты одеваешься светом, как ризою, простираешь небеса, как шатер;

3 устрояешь над водами горние чертоги Твои, делаешь облака Твоею колесницею, шествуешь на крыльях ветра.

4 Ты творишь ангелами Твоими духов, служителями Твоими - огонь пылающий.

5 Ты поставил землю на твердых основах: не поколеблется она во веки и веки.

6 Бездною, как одеянием, покрыл Ты ее, на горах стоят воды.

7 От прещения Твоего бегут они, от гласа грома Твоего быстро уходят;

8 восходят на горы, нисходят в долины, на место, которое Ты назначил для них.

9 Ты положил предел, которого не перейдут, и не возвратятся покрыть землю.

10 Ты послал источники в долины: между горами текут [воды],

11 поят всех полевых зверей; дикие ослы утоляют жажду свою.

12 При них обитают птицы небесные, из среды ветвей издают голос.

13 Ты напояешь горы с высот Твоих, плодами дел Твоих насыщается земля.

14 Ты произращаешь траву для скота, и зелень на пользу человека, чтобы произвести из земли пищу,

15 и вино, которое веселит сердце человека, и елей, от которого блистает лице его, и хлеб, который укрепляет сердце человека.

16 Насыщаются древа Господа, кедры Ливанские, которые Он насадил;

17 на них гнездятся птицы: ели - жилище аисту,

18 высокие горы - сернам; каменные утесы - убежище зайцам.

19 Он сотворил луну для указания времен, солнце знает свой запад.

20 Ты простираешь тьму и бывает ночь: во время нее бродят все лесные звери;

21 львы рыкают о добыче и просят у Бога пищу себе.

22 Восходит солнце, [и] они собираются и ложатся в свои логовища;

23 выходит человек на дело свое и на работу свою до вечера.

24 Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих.

25 Это - море великое и пространное: там пресмыкающиеся, которым нет числа, животные малые с большими;

26 там плавают корабли, там этот левиафан, которого Ты сотворил играть в нем.

27 Все они от Тебя ожидают, чтобы Ты дал им пищу их в свое время.

28 Даешь им - принимают, отверзаешь руку Твою - насыщаются благом;

29 скроешь лице Твое - мятутся, отнимешь дух их - умирают и в персть свою возвращаются;

30 пошлешь дух Твой - созидаются, и Ты обновляешь лице земли.

31 Да будет Господу слава во веки; да веселится Господь о делах Своих!

32 Призирает на землю, и она трясется; прикасается к горам, и дымятся.

33 Буду петь Господу во всю жизнь мою, буду петь Богу моему, доколе есмь.

34 Да будет благоприятна Ему песнь моя; буду веселиться о Господе.

35 Да исчезнут грешники с земли, и беззаконных да не будет более. Благослови, душа моя, Господа! Аллилуия!

ПСАЛОМ 104

1 Славьте Господа; призывайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;

2 воспойте Ему и пойте Ему; поведайте о всех чудесах Его.

3 Хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа.

4 Ищите Господа и силы Его, ищите лица Его всегда.

5 Воспоминайте чудеса Его, которые сотворил, знамения Его и суды уст Его,

6 вы, семя Авраамово, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его.

7 Он Господь Бог наш: по всей земле суды Его.

8 Вечно помнит завет Свой, слово, <которое> заповедал в тысячу родов,

9 которое завещал Аврааму, и клятву Свою Исааку,

10 и поставил то Иакову в закон и Израилю в завет вечный,

11 говоря: "тебе дам землю Ханаанскую в удел наследия вашего".

12 Когда их было еще мало числом, очень мало, и они были пришельцами в ней

13 и переходили от народа к народу, из царства к иному племени,

14 никому не позволял обижать их и возбранял о них царям:

15 <не прикасайтесь к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла>.

16 И призвал голод на землю; всякий стебель хлебный истребил.

17 Послал пред ними человека: в рабы продан был Иосиф.

18 Стеснили оковами ноги его; в железо вошла душа его,

19 доколе исполнилось слово Его: слово Господне испытало его.

20 Послал царь, и разрешил его владетель народов и освободил его;

21 поставил его господином над домом своим и правителем над всем владением своим,

22 чтобы он наставлял вельмож его по своей душе и старейшин его учил мудрости.

23 Тогда пришел Израиль в Египет, и переселился Иаков в землю Хамову.

24 И весьма размножил Бог народ Свой и сделал его сильнее врагов его.

25 Возбудил в сердце их ненависть против народа Его и ухищрение против рабов Его.

26 Послал Моисея, раба Своего, Аарона, которого избрал.

27 Они показали между ними слова знамений Его и чудеса [Его] в земле Хамовой.

28 Послал тьму и сделал мрак, и не воспротивились слову Его.

29 Преложил воду их в кровь, и уморил рыбу их.

30 Земля их произвела множество жаб даже в спальне царей их.

31 Он сказал, и пришли разные насекомые, скнипы во все пределы их.

32 Вместо дождя послал на них град, палящий огонь на землю их,

33 и побил виноград их и смоковницы их, и сокрушил дерева в пределах их.

34 Сказал, и пришла саранча и гусеницы без числа;

35 и съели всю траву на земле их, и съели плоды на полях их.

36 И поразил всякого первенца в земле их, начатки всей силы их.

37 И вывел Израильтян с серебром и золотом, и не было в коленах их болящего.

38 Обрадовался Египет исшествию их; ибо страх от них напал на него.

39 Простер облако в покров <им> и огонь, чтобы светить [им] ночью.

40 Просили, и Он послал перепелов, и хлебом небесным насыщал их.

41 Разверз камень, и потекли воды, потекли рекою по местам сухим,

42 ибо вспомнил Он святое слово Свое к Аврааму, рабу Своему,

43 и вывел народ Свой в радости, избранных Своих в веселии,

44 и дал им земли народов, и они наследовали труд иноплеменных,

45 чтобы соблюдали уставы Его и хранили законы Его. Аллилуия!

ПСАЛОМ 105

Аллилуия.

1 Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.

2 Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?

3 Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!

4 Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,

5 дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.

6 Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.

7 Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.

8 Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.

9 Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;

10 и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.

11 Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.

12 И поверили они словам Его, [и] воспели хвалу Ему.

13 Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;

14 увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.

15 И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.

16 И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.

17 Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.

18 И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.

19 Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;

20 и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.

21 Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,

22 дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.

23 И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит <их>.

24 И презрели они землю желанную, не верили слову Его;

25 и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.

26 И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,

27 низложить племя их в народах и рассеять их по землям.

28 Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,

29 и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.

30 И восстал Финеес и произвел суд, - и остановилась язва.

31 И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.

32 И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,

33 ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.

34 Не истребили народов, о которых сказал им Господь,

35 но смешались с язычниками и научились делам их;

36 служили истуканам их, которые были для них сетью,

37 и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;

38 проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, - и осквернилась земля кровью;

39 оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.

40 И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим

41 и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.

42 Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.

43 Много раз Он избавлял их; они же раздражали [Его] упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.

44 Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,

45 и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;

46 и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.

47 Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.

48 Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!

ПСАЛОМ 106

[Аллилуия.]

1 Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его!

2 Так да скажут избавленные Господом, которых избавил Он от руки врага,

3 и собрал от стран, от востока и запада, от севера и моря.

4 Они блуждали в пустыне по безлюдному пути и не находили населенного города;

5 терпели голод и жажду, душа их истаевала в них.

6 Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он избавил их от бедствий их,

7 и повел их прямым путем, чтобы они шли к населенному городу.

8 Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

9 ибо Он насытил душу жаждущую и душу алчущую исполнил благами.

10 Они сидели во тьме и тени смертной, окованные скорбью и железом;

11 ибо не покорялись словам Божиим и небрегли о воле Всевышнего.

12 Он смирил сердце их работами; они преткнулись, и не было помогающего.

13 Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

14 вывел их из тьмы и тени смертной, и расторгнул узы их.

15 Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

16 ибо Он сокрушил врата медные и вереи железные сломил.

17 Безрассудные страдали за беззаконные пути свои и за неправды свои;

18 от всякой пищи отвращалась душа их, и они приближались ко вратам смерти.

19 Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

20 послал слово Свое и исцелил их, и избавил их от могил их.

21 Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

22 Да приносят Ему жертву хвалы и да возвещают о делах Его с пением!

23 Отправляющиеся на кораблях в море, производящие дела на больших водах,

24 видят дела Господа и чудеса Его в пучине:

25 Он речет, - и восстанет бурный ветер и высоко поднимает волны его:

26 восходят до небес, нисходят до бездны; душа их истаевает в бедствии;

27 они кружатся и шатаются, как пьяные, и вся мудрость их исчезает.

28 Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он вывел их из бедствия их.

29 Он превращает бурю в тишину, и волны умолкают.

30 И веселятся, что они утихли, и Он приводит их к желаемой пристани.

31 Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

32 Да превозносят Его в собрании народном и да славят Его в сонме старейшин!

33 Он превращает реки в пустыню и источники вод - в сушу,

34 землю плодородную - в солончатую, за нечестие живущих на ней.

35 Он превращает пустыню в озеро, и землю иссохшую - в источники вод;

36 и поселяет там алчущих, и они строят город для обитания;

37 засевают поля, насаждают виноградники, которые приносят им обильные плоды.

38 Он благословляет их, и они весьма размножаются, и скота их не умаляет.

39 Уменьшились они и упали от угнетения, бедствия и скорби, -

40 он изливает бесчестие на князей и оставляет их блуждать в пустыне, где нет путей.

41 Бедного же извлекает из бедствия и умножает род его, как стада овец.

42 Праведники видят сие и радуются, а всякое нечестие заграждает уста свои.

43 Кто мудр, тот заметит сие и уразумеет милость Господа.

ПСАЛОМ 107

1 Песнь. Псалом Давида.

2 Готово сердце мое, Боже, <готово сердце мое>; буду петь и воспевать во славе моей.

3 Воспрянь, псалтирь и гусли! Я встану рано.

4 Буду славить Тебя, Господи, между народами; буду воспевать Тебя среди племен,

5 ибо превыше небес милость Твоя и до облаков истина Твоя.

6 Будь превознесен выше небес, Боже; над всею землею да будет слава Твоя,

7 дабы избавились возлюбленные Твои: спаси десницею Твоею и услышь меня.

8 Бог сказал во святилище Своем: "восторжествую, разделю Сихем и долину Сокхоф размерю;

9 Мой Галаад, Мой Манассия, Ефрем - крепость главы Моей, Иуда - скипетр Мой,

10 Моав - умывальная чаша Моя, на Едома простру сапог Мой, над землею Филистимскою восклицать буду".

11 Кто введет меня в укрепленный город? Кто доведет меня до Едома?

12 Не Ты ли, Боже, Который отринул нас и не выходишь, Боже, с войсками нашими?

13 Подай нам помощь в тесноте, ибо защита человеческая суетна.

14 С Богом мы окажем силу: Он низложит врагов наших. Начальнику хора.

ПСАЛОМ 108

Псалом Давида.

1 Боже хвалы моей! не премолчи,

2 ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;

3 отвсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;

4 за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;

5 воздают мне за добро злом, за любовь мою - ненавистью.

6 Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.

7 Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;

8 да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;

9 дети его да будут сиротами, и жена его - вдовою;

10 да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;

11 да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;

12 да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;

13 да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;

14 да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;

15 да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,

16 за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;

17 возлюбил проклятие, - оно и придет на него; не восхотел благословения, - оно и удалится от него;

18 да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;

19 да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.

20 Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!

21 Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,

22 ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.

23 Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.

24 Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.

25 Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами [своими].

26 Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,

27 да познают, что это - Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.

28 Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.

29 Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.

30 И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,

31 ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его.

Hosted by uCoz