Четверг. Matutinae (Утреня)
 

LIBER PSALMORUM 3

1 psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui.

2 Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me

3 multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius; diapsalma

4 tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum

5 voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo

6 ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me

7 non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus

8 quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti

9 Domini est salus et super populum tuum benedictio tua.

LIBER PSALMORUM 94

1 laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro

2 praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei

3 quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

4 quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt

5 quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt

6 venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos

7 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius

8 hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra

9 sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea

10 quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde

11 et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam.

LIBER PSALMORUM 73

1 intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae

2 memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo

3 leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto

4 et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa

5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus

6 exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam;

7 incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui

8 dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra

9 signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius

10 usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem

11 ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem

12 Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae

13 tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis

14 tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum

15 tu disrupisti fontem et torrentes tu siccasti fluvios Aetham;

16 tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem

17 tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea

18 memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum

19 ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem

20 respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum

21 ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum

22 exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die

23 ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper

LIBER PSALMORUM 74

1 in finem ne corrumpas psalmus Asaph cantici

2 confitebimur tibi Deus confitebimur et invocabimus nomen tuum narrabimus mirabilia tua

3 cum accepero tempus ego iustitias iudicabo

4 liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea ego confirmavi columnas eius diapsalma

5 dixi iniquis nolite inique facere et delinquentibus nolite exaltare cornu

6 nolite extollere in altum cornu vestrum nolite loqui adversus Deum iniquitatem

7 quia neque ab oriente neque ab occidente neque a desertis montibus

8 quoniam Deus iudex est hunc humiliat et hunc exaltat

9 quia calix in manu Domini vini meri plenus mixto et inclinavit ex hoc in hoc verum fex eius non est exinanita bibent omnes peccatores terrae

10 ego autem adnuntiabo in saeculum cantabo Deo Iacob

11 et omnia cornua peccatorum confringam et exaltabuntur cornua iusti

LIBER PSALMORUM 76

1 in finem pro Idithun psalmus Asaph

2 voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me

3 in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea

4 memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma

5 anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus

6 cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui

7 et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum

8 numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc

9 aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem

10 aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma

11 et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi

12 memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum

13 et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor

14 Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster

15 tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam

16 redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma

17 viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi

18 multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt

19 vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra

20 in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur

21 deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron

LIBER PSALMORUM 77

1 intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei

2 aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio

3 quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis

4 non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit

5 et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis

6 ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis

7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant

8 ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius

9 filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli

10 non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare

11 et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis

12 coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos

13 interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem

14 et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis

15 interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa

16 et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas

17 et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso

18 et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis

19 et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto

20 quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo

21 ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel

22 quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius

23 et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit

24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis

25 panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam

26 transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum

27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata

28 et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum

29 et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis

30 non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum

31 et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit

32 in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius

33 et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione

34 cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum

35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est

36 et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei

37 cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius

38 ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam

39 et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens

40 quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso

41 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt

42 non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis

43 sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos

44 et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent

45 misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos

46 et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae

47 et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina

48 et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni

49 misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos

50 viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit

51 et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham

52 et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto

53 et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare

54 et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis

55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel

56 et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt

57 et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum

58 et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt

59 audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel

60 et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus

61 et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici

62 et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit

63 iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae

64 sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur

65 et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino

66 et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis

67 et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit

68 et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit

69 et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula

70 et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum

71 pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam

72 et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos

LIBER PSALMORUM 78

1 psalmus Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in pomorum custodiam

2 posuerunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae

3 effuderunt sanguinem ipsorum tamquam aquam in circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret

4 facti sumus obprobrium vicinis nostris subsannatio et inlusio his qui circum nos sunt

5 usquequo Domine irasceris in finem accendetur velut ignis zelus tuus

6 effunde iram tuam in gentes quae te non noverunt et in regna quae nomen tuum non invocaverunt

7 quia comederunt Iacob et locum eius desolaverunt

8 ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum cito anticipent nos misericordiae tuae quia pauperes facti sumus nimis

9 adiuva nos Deus salutaris noster propter gloriam nominis tui Domine libera nos et propitius esto peccatis nostris propter nomen tuum

10 ne forte dicant in gentibus ubi est Deus eorum et innotescat in nationibus coram oculis nostris ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est

11 introeat in conspectu tuo gemitus conpeditorum secundum magnitudinem brachii tui posside filios mortificatorum

12 et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum inproperium ipsorum quod exprobraverunt tibi Domine

13 nos autem populus tuus et oves pascuae tuae confitebimur tibi in saeculum in generationem et generationem adnuntiabimus laudem tuam

LIBER PSALMORUM 79

1 in finem pro his qui commutabuntur testimonium Asaph psalmus

2 qui regis Israhel intende qui deducis tamquam oves Ioseph qui sedes super cherubin manifestare

3 coram Effraim et Beniamin et Manasse excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos

4 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

5 Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui

6 cibabis nos pane lacrimarum et potum dabis nobis in lacrimis in mensura

7 posuisti nos in contradictionem vicinis nostris et inimici nostri subsannaverunt nos

8 Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

9 vineam de Aegypto transtulisti eiecisti gentes et plantasti eam

10 dux itineris fuisti in conspectu eius et plantasti radices eius et implevit terram

11 operuit montes umbra eius et arbusta eius cedros Dei

12 extendit palmites suos usque ad mare et usque ad Flumen propagines eius

13 ut quid destruxisti maceriam eius et vindemiant eam omnes qui praetergrediuntur viam

14 exterminavit eam aper de silva et singularis ferus depastus est eam

15 Deus virtutum convertere respice de caelo et vide et visita vineam istam

16 et perfice eam quam plantavit dextera tua et super filium quem confirmasti tibi

17 incensa igni et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt

18 fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi

19 et non discedimus a te vivificabis nos et nomen tuum invocabimus

20 Domine Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

LIBER PSALMORUM 80

1 in finem pro torcularibus Asaph

2 exultate Deo adiutori nostro iubilate Deo Iacob

3 sumite psalmum et date tympanum psalterium iucundum cum cithara

4 bucinate in neomenia tuba in insigni die sollemnitatis nostrae

5 quia praeceptum Israhel est et iudicium Dei Iacob

6 testimonium in Ioseph posuit illud cum exiret de terra Aegypti linguam quam non noverat audivit

7 devertit ab oneribus dorsum eius manus eius in cofino servierunt

8 in tribulatione invocasti me et liberavi te exaudivi te in abscondito tempestatis probavi te apud aquam Contradictionis diapsalma

9 audi populus meus et contestabor te Israhel si audias me

10 non erit in te deus recens nec adorabis deum alienum

11 ego enim sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti dilata os tuum et implebo illud

12 et non audivit populus meus vocem meam et Israhel non intendit mihi

13 et dimisi illos secundum desideria cordis eorum ibunt in adinventionibus suis

14 si populus meus audisset me Israhel si in viis meis ambulasset

15 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem et super tribulantes eos misissem manum meam

16 inimici Domini mentiti sunt ei et erit tempus eorum in saeculo

17 et cibavit illos ex adipe frumenti et de petra melle saturavit illos

LIBER PSALMORUM 81

1 psalmus Asaph Deus stetit in synagoga deorum in medio autem Deus deiudicat

2 usquequo iudicatis iniquitatem et facies peccatorum sumitis diapsalma

3 iudicate egenum et pupillum humilem et pauperem iustificate

4 eripite pauperem et egenum de manu peccatoris liberate

5 nescierunt neque intellexerunt in tenebris ambulant movebuntur omnia fundamenta terrae

6 ego dixi dii estis et filii Excelsi omnes

7 vos autem sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis

8 surge Deus iudica terram quoniam tu hereditabis in omnibus gentibus

LIBER PSALMORUM 82

1 canticum psalmi Asaph

2 Deus quis similis erit tibi ne taceas neque conpescaris Deus

3 quoniam ecce inimici tui sonaverunt et qui oderunt te extulerunt caput

4 super populum tuum malignaverunt consilium et cogitaverunt adversus sanctos tuos

5 dixerunt venite et disperdamus eos de gente et non memoretur nomen Israhel ultra

6 quoniam cogitaverunt unianimiter simul adversum te testamentum disposuerunt

7 tabernacula Idumeorum et Ismahelitae Moab et Aggareni

8 Gebal et Ammon et Amalech alienigenae cum habitantibus Tyrum

9 etenim Assur venit cum illis facti sunt in adiutorium filiis Loth diapsalma

10 fac illis sicut Madiam et Sisarae sicut Iabin in torrente Cison

11 disperierunt in Endor facti sunt ut stercus terrae

12 pone principes eorum sicut Oreb et Zeb et Zebee et Salmana omnes principes eorum

13 qui dixerunt hereditate possideamus sanctuarium Dei

14 Deus meus pone illos ut rotam sicut stipulam ante faciem venti

15 sicut ignis qui conburit silvam sicut flamma conburens montes

16 ita persequeris illos in tempestate tua et in ira tua turbabis eos

17 imple facies illorum ignominia et quaerent nomen tuum Domine

18 erubescant et conturbentur in saeculum saeculi et confundantur et pereant

19 et cognoscant quia nomen tibi Dominus tu solus Altissimus in omni terra

LIBER PSALMORUM 83

1 in finem pro torcularibus filiis Core psalmus

2 quam dilecta tabernacula tua Domine virtutum

3 concupiscit et defecit anima mea in atria Domini cor meum et caro mea exultavit in Deum vivum

4 etenim passer invenit sibi; domum et turtur nidum sibi ubi ponat pullos suos altaria tua Domine virtutum rex meus et Deus meus

5 beati qui habitant in domo tua in saecula saeculorum laudabunt te diapsalma

6 beatus vir cui est auxilium abs te ascensiones in corde suo disposuit

7 in valle lacrimarum in loco quem posuit

8 etenim benedictiones dabit legis dator ibunt de virtute in virtutem videbitur Deus deorum in Sion

9 Domine Deus virtutum exaudi orationem meam auribus percipe Deus Iacob diapsalma

10 protector noster aspice Deus et respice in faciem christi tui

11 quia melior est dies una in atriis tuis super milia elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum

12 quia misericordiam et veritatem diligit; Deus gratiam et gloriam dabit Dominus

13 non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia Domine virtutum beatus vir qui sperat in te

LIBER PSALMORUM 84

1 in finem filiis Core psalmus

2 benedixisti Domine terram tuam avertisti captivitatem Iacob

3 remisisti iniquitates plebis tuae operuisti omnia peccata eorum diapsalma

4 mitigasti omnem iram tuam avertisti ab ira indignationis tuae

5 converte nos Deus salutum nostrarum et averte iram tuam a nobis

6 numquid in aeternum irasceris nobis aut extendes iram tuam a generatione in generationem

7 Deus tu conversus vivificabis nos et plebs tua laetabitur in te

8 ostende nobis Domine misericordiam tuam et salutare tuum da nobis

9 audiam quid loquatur in me; Dominus Deus quoniam loquetur pacem in plebem suam et super sanctos suos et in eos qui convertuntur ad cor

10 verumtamen prope timentes eum salutare ipsius ut inhabitet gloria in terra nostra

11 misericordia et veritas obviaverunt sibi; iustitia et pax osculatae sunt

12 veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit

13 etenim Dominus dabit benignitatem et terra nostra dabit fructum suum

14 iustitia ante eum ambulabit et ponet in via gressus suos

ПСАЛОМ 3

1 Псалом Давида, когда он бежал от Авессалома, сына своего.

2 Господи! как умножились враги мои! Многие восстают на меня

3 многие говорят душе моей: "нет ему спасения в Боге".

4 Но Ты, Господи, щит предо мною, слава моя, и Ты возносишь голову мою.

5 Гласом моим взываю к Господу, и Он слышит меня со святой горы Своей.

6 Ложусь я, сплю и встаю, ибо Господь защищает меня.

7 Не убоюсь тем народа, которые со всех сторон ополчились на меня.

8 Восстань, Господи! спаси меня, Боже мой! ибо Ты поражаешь в ланиту всех врагов моих; сокрушаешь зубы нечестивых.

9 От Господа спасение. Над народом Твоим благословение Твое.

ПСАЛОМ 94

[Хвалебная песнь Давида.]

1 Приидите, воспоем Господу, воскликнем <Богу>, твердыне спасения нашего;

2 предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

3 ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

4 В Его руке глубины земли, и вершины гор - Его же;

5 Его - море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

6 Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

7 ибо Он есть Бог наш, и мы - народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

8 "не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

9 где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

10 Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

11 и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой".

ПСАЛОМ 73

Учение Асафа.

1 Для чего, Боже, отринул нас навсегда? возгорелся гнев Твой на овец пажити Твоей?

2 Вспомни сонм Твой, который Ты стяжал издревле, искупил в жезл достояния Твоего, - эту гору Сион, на которой Ты веселился.

3 Подвигни стопы Твои к вековым развалинам: все разрушил враг во святилище.

4 Рыкают враги Твои среди собраний Твоих; поставили знаки свои вместо знамений наших;

5 показывали себя подобными поднимающему вверх секиру на сплетшиеся ветви дерева;

6 и ныне все резьбы в нем в один раз разрушили секирами и бердышами;

7 предали огню святилище Твое; совсем осквернили жилище имени Твоего;

8 сказали в сердце своем: "разорим их совсем", - и сожгли все места собраний Божиих на земле.

9 Знамений наших мы не видим, нет уже пророка, и нет с нами, кто знал бы, доколе это будет.

10 Доколе, Боже, будет поносить враг? вечно ли будет хулить противник имя Твое?

11 Для чего отклоняешь руку Твою и десницу Твою? Из среды недра Твоего порази их.

12 Боже, Царь мой от века, устрояющий спасение посреди земли!

13 Ты расторг силою Твоею море, Ты сокрушил головы змиев в воде;

14 Ты сокрушил голову левиафана, отдал его в пищу людям пустыни, [Ефиопским];

15 Ты иссек источник и поток, Ты иссушил сильные реки.

16 Твой день и Твоя ночь: Ты уготовал светила и солнце;

17 Ты установил все пределы земли, лето и зиму Ты учредил.

18 Вспомни же: враг поносит Господа, и люди безумные хулят имя Твое.

19 Не предай зверям душу горлицы Твоей; собрания убогих Твоих не забудь навсегда.

20 Призри на завет Твой; ибо наполнились все мрачные места земли жилищами насилия.

21 Да не возвратится угнетенный посрамленным; нищий и убогий да восхвалят имя Твое.

22 Восстань, Боже, защити дело Твое, вспомни вседневное поношение Твое от безумного;

23 не забудь крика врагов Твоих; шум восстающих против Тебя непрестанно поднимается.

ПСАЛОМ 74

1 Начальнику хора. Не погуби. Псалом Асафа. Песнь.

2 Славим Тебя, Боже, славим, ибо близко имя Твое; возвещают чудеса Твои.

3 "Когда изберу время, Я произведу суд по правде.

4 Колеблется земля и все живущие на ней: Я утвержу столпы ее".

5 Говорю безумствующим: "не безумствуйте", и нечестивым: "не поднимайте рога,

6 не поднимайте высоко рога вашего, [не] говорите [на Бога] жестоковыйно",

7 ибо не от востока и не от запада и не от пустыни возвышение,

8 но Бог есть судия: одного унижает, а другого возносит;

9 ибо чаша в руке Господа, вино кипит в ней, полное смешения, и Он наливает из нее. Даже дрожжи ее будут выжимать и пить все нечестивые земли.

10 А я буду возвещать вечно, буду воспевать Бога Иаковлева,

11 все роги нечестивых сломлю, и вознесутся роги праведника.

ПСАЛОМ 76

1 Начальнику хора Идифумова. Псалом Асафа.

2 Глас мой к Богу, и я буду взывать; глас мой к Богу, и Он услышит меня.

3 В день скорби моей ищу Господа; рука моя простерта ночью и не опускается; душа моя отказывается от утешения.

4 Вспоминаю о Боге и трепещу; помышляю, и изнемогает дух мой.

5 Ты не даешь мне сомкнуть очей моих; я потрясен и не могу говорить.

6 Размышляю о днях древних, о летах веков минувших;

7 припоминаю песни мои в ночи, беседую с сердцем моим, и дух мой испытывает:

8 неужели навсегда отринул Господь, и не будет более благоволить?

9 неужели навсегда престала милость Его, и пресеклось слово Его в род и род?

10 неужели Бог забыл миловать? Неужели во гневе затворил щедроты Свои?

11 И сказал я: "вот мое горе - изменение десницы Всевышнего".

12 Буду вспоминать о делах Господа; буду вспоминать о чудесах Твоих древних;

13 буду вникать во все дела Твои, размышлять о великих Твоих деяниях.

14 Боже! свят путь Твой. Кто Бог так великий, как Бог [наш]!

15 Ты - Бог, творящий чудеса; Ты явил могущество Свое среди народов;

16 Ты избавил мышцею народ Твой, сынов Иакова и Иосифа.

17 Видели Тебя, Боже, воды, видели Тебя воды и убоялись, и вострепетали бездны.

18 Облака изливали воды, тучи издавали гром, и стрелы Твои летали.

19 Глас грома Твоего в круге небесном; молнии освещали вселенную; земля содрогалась и тряслась.

20 Путь Твой в море, и стезя Твоя в водах великих, и следы Твои неведомы.

21 Как стадо, вел Ты народ Твой рукою Моисея и Аарона.

ПСАЛОМ 77

Учение Асафа.

1 Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.

2 Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.

3 Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,

4 не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.

5 Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,

6 чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -

7 возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,

8 и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.

9 Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:

10 они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;

11 забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.

12 Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:

13 разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;

14 и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;

15 рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;

16 из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.

17 Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:

18 искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,

19 и говорили против Бога и сказали: "может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?"

20 Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. "Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?"

21 Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля

22 за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.

23 Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,

24 и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.

25 Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.

26 Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею

27 и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:

28 поверг их среди стана их, около жилищ их, -

29 и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.

30 Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,

31 гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.

32 При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.

33 И погубил дни их в суете и лета их в смятении.

34 Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,

35 и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,

36 и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;

37 сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.

38 Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:

39 Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.

40 Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!

41 и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,

42 не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,

43 когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;

44 и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;

45 послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;

46 земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;

47 виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;

48 скот их предал граду и стада их - молниям;

49 послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;

50 уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;

51 поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;

52 и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;

53 вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;

54 и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;

55 прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.

56 Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;

57 отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;

58 огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.

59 Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;

60 отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;

61 и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,

62 и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.

63 Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;

64 священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.

65 Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,

66 и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;

67 и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,

68 а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.

69 И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,

70 и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих

71 и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.

72 И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.

ПСАЛОМ 78

Псалом Асафа.

1 Боже! язычники пришли в наследие Твое, осквернили святый храм Твой, Иерусалим превратили в развалины;

2 трупы рабов Твоих отдали на съедение птицам небесным, тела святых Твоих - зверям земным;

3 пролили кровь их, как воду, вокруг Иерусалима, и некому было похоронить их.

4 Мы сделались посмешищем у соседей наших, поруганием и посрамлением у окружающих нас.

5 Доколе, Господи, будешь гневаться непрестанно, будет пылать ревность Твоя, как огонь?

6 Пролей гнев Твой на народы, которые не знают Тебя, и на царства, которые имени Твоего не призывают,

7 ибо они пожрали Иакова и жилище его опустошили.

8 Не помяни нам грехов наших предков; скоро да предварят нас щедроты Твои, ибо мы весьма истощены.

9 Помоги нам, Боже, Спаситель наш, ради славы имени Твоего; избавь нас и прости нам грехи наши ради имени Твоего.

10 Для чего язычникам говорить: "где Бог их?" Да сделается известным между язычниками пред глазами нашими отмщение за пролитую кровь рабов Твоих.

11 Да придет пред лице Твое стенание узника; могуществом мышцы Твоей сохрани обреченных на смерть.

12 Семикратно возврати соседям нашим в недро их поношение, которым они Тебя, Господи, поносили.

13 А мы, народ Твой и Твоей пажити овцы, вечно будем славить Тебя и в род и род возвещать хвалу Тебе.

ПСАЛОМ 79

1 Начальнику хора. На музыкальном орудии Шошанним-Эдуф. Псалом Асафа.

2 Пастырь Израиля! внемли; водящий, как овец, Иосифа, восседающий на Херувимах, яви Себя.

3 Пред Ефремом и Вениамином и Манассиею воздвигни силу Твою, и приди спасти нас.

4 Боже! восстанови нас; да воссияет лице Твое, и спасемся!

5 Господи, Боже сил! доколе будешь гневен к молитвам народа Твоего?

6 Ты напитал их хлебом слезным, и напоил их слезами в большой мере,

7 положил нас в пререкание соседям нашим, и враги наши издеваются над нами.

8 Боже сил! восстанови нас; да воссияет лице Твое, и спасемся!

9 Из Египта перенес Ты виноградную лозу, выгнал народы и посадил ее;

10 очистил для нее место, и утвердил корни ее, и она наполнила землю.

11 Горы покрылись тенью ее, и ветви ее как кедры Божии;

12 она пустила ветви свои до моря и отрасли свои до реки.

13 Для чего разрушил Ты ограды ее, так что обрывают ее все, проходящие по пути?

14 Лесной вепрь подрывает ее, и полевой зверь объедает ее.

15 Боже сил! обратись же, призри с неба, и воззри, и посети виноград сей;

16 охрани то, что насадила десница Твоя, и отрасли, которые Ты укрепил Себе.

17 Он пожжен огнем, обсечен; от прещения лица Твоего погибнут.

18 Да будет рука Твоя над мужем десницы Твоей, над сыном человеческим, которого Ты укрепил Себе,

19 и мы не отступим от Тебя; оживи нас, и мы будем призывать имя Твое.

20 Господи, Боже сил! восстанови нас; да воссияет лице Твое, и спасемся!

ПСАЛОМ 80

1 Начальнику хора. На Гефском орудии. Псалом Асафа.

2 Радостно пойте Богу, твердыне нашей; восклицайте Богу Иакова;

3 возьмите псалом, дайте тимпан, сладкозвучные гусли с псалтирью;

4 трубите в новомесячие трубою, в определенное время, в день праздника нашего;

5 ибо это закон для Израиля, устав от Бога Иаковлева.

6 Он установил это во свидетельство для Иосифа, когда он вышел из земли Египетской, где услышал звуки языка, которого не знал:

7 "Я снял с рамен его тяжести, и руки его освободились от корзин.

8 В бедствии ты призвал Меня, и Я избавил тебя; из среды грома Я услышал тебя, при водах Меривы испытал тебя.

9 Слушай, народ Мой, и Я буду свидетельствовать тебе: Израиль! о, если бы ты послушал Меня!

10 Да не будет у тебя иного бога, и не поклоняйся богу чужеземному.

11 Я Господь, Бог твой, изведший тебя из земли Египетской; открой уста твои, и Я наполню их".

12 Но народ Мой не слушал гласа Моего, и Израиль не покорялся Мне;

13 потому Я оставил их упорству сердца их, пусть ходят по своим помыслам.

14 О, если бы народ Мой слушал Меня и Израиль ходил Моими путями!

15 Я скоро смирил бы врагов их и обратил бы руку Мою на притеснителей их:

16 ненавидящие Господа раболепствовали бы им, а их благоденствие продолжалось бы навсегда;

17 Я питал бы их туком пшеницы и насыщал бы их медом из скалы.

ПСАЛОМ 81

Псалом Асафа.

1 Бог стал в сонме богов; среди богов произнес суд:

2 доколе будете вы судить неправедно и оказывать лицеприятие нечестивым?

3 Давайте суд бедному и сироте; угнетенному и нищему оказывайте справедливость;

4 избавляйте бедного и нищего; исторгайте его из руки нечестивых.

5 Не знают, не разумеют, во тьме ходят; все основания земли колеблются.

6 Я сказал: вы - боги, и сыны Всевышнего - все вы;

7 но вы умрете, как человеки, и падете, как всякий из князей.

8 Восстань, Боже, суди землю, ибо Ты наследуешь все народы.

ПСАЛОМ 82

1 Песнь. Псалом Асафа.

2 Боже! Не премолчи, не безмолвствуй и не оставайся в покое, Боже,

3 ибо вот, враги Твои шумят, и ненавидящие Тебя подняли голову;

4 против народа Твоего составили коварный умысел и совещаются против хранимых Тобою;

5 сказали: "пойдем и истребим их из народов, чтобы не вспоминалось более имя Израиля".

6 Сговорились единодушно, заключили против Тебя союз:

7 селения Едомовы и Измаильтяне, Моав и Агаряне,

8 Гевал и Аммон и Амалик, Филистимляне с жителями Тира.

9 И Ассур пристал к ним: они стали мышцею для сынов Лотовых.

10 Сделай им то же, что Мадиаму, что Сисаре, что Иавину у потока Киссона,

11 которые истреблены в Аендоре, сделались навозом для земли.

12 Поступи с ними, с князьями их, как с Оривом и Зивом и со всеми вождями их, как с Зевеем и Салманом,

13 которые говорили: "возьмем себе во владение селения Божии".

14 Боже мой! Да будут они, как пыль в вихре, как солома перед ветром.

15 Как огонь сжигает лес, и как пламя опаляет горы,

16 так погони их бурею Твоею и вихрем Твоим приведи их в смятение;

17 исполни лица их бесчестием, чтобы они взыскали имя Твое, Господи!

18 Да постыдятся и смятутся на веки, да посрамятся и погибнут,

19 и да познают, что Ты, Которого одного имя Господь, Всевышний над всею землею.

ПСАЛОМ 83

1 Начальнику хора. На Гефском орудии. Кореевых сынов. Псалом.

2 Как вожделенны жилища Твои, Господи сил!

3 Истомилась душа моя, желая во дворы Господни; сердце мое и плоть моя восторгаются к Богу живому.

4 И птичка находит себе жилье, и ласточка гнездо себе, где положить птенцов своих, у алтарей Твоих, Господи сил, Царь мой и Бог мой!

5 Блаженны живущие в доме Твоем: они непрестанно будут восхвалять Тебя.

6 Блажен человек, которого сила в Тебе и у которого в сердце стези направлены к Тебе.

7 Проходя долиною плача, они открывают в ней источники, и дождь покрывает ее благословением;

8 приходят от силы в силу, являются пред Богом на Сионе.

9 Господи, Боже сил! Услышь молитву мою, внемли, Боже Иаковлев!

10 Боже, защитник наш! Приникни и призри на лице помазанника Твоего.

11 Ибо один день во дворах Твоих лучше тысячи. Желаю лучше быть у порога в доме Божием, нежели жить в шатрах нечестия.

12 Ибо Господь Бог есть солнце и щит, Господь дает благодать и славу; ходящих в непорочности Он не лишает благ.

13 Господи сил! Блажен человек, уповающий на Тебя!

ПСАЛОМ 84

1 Начальнику хора. Кореевых сынов. Псалом.

2 Господи! Ты умилосердился к земле Твоей, возвратил плен Иакова;

3 простил беззаконие народа Твоего, покрыл все грехи его,

4 отъял всю ярость Твою, отвратил лютость гнева Твоего.

5 Восстанови нас, Боже спасения нашего, и прекрати негодование Твое на нас.

6 Неужели вечно будешь гневаться на нас, прострешь гнев Твой от рода в род?

7 Неужели снова не оживишь нас, чтобы народ Твой возрадовался о Тебе?

8 Яви нам, Господи, милость Твою, и спасение Твое даруй нам.

9 Послушаю, что скажет Господь Бог. Он скажет мир народу Своему и избранным Своим, но да не впадут они снова в безрассудство.

10 Так, близко к боящимся Его спасение Его, чтобы обитала слава в земле нашей!

11 Милость и истина сретятся, правда и мир облобызаются;

12 истина возникнет из земли, и правда приникнет с небес;

13 и Господь даст благо, и земля наша даст плод свой;

14 правда пойдет пред Ним и поставит на путь стопы свои.

Hosted by uCoz